KÜSKÜNÜM DOSTLARIMA
Kanadı kırılmış bir kuş misali
Üzerinde hayatın ağır yükünü taşıyan
Sevdiklerinden uzakta gurbet misali
Kaç geceler oturup bir köşede gizli gizli ağlayan
Ürkerek yatağından fırlayan
Niye bu acıları dertleri bana verdiler diyen
Ümitlerini kaybedip yaşamak istemeyen
Mutluluğu unutmuş berduşa dönen
Dostlarını sevdiklerini yanında göremeyen
O hayatını tüm sevdiklerine adayan
Sıla hasreti ile yaşıyan
Tüyleri ürperdiğinde dostlarını arıyan
Layık olduğu mutluluğu bulamayan
Acıları kalbine gömüp dört duvarlarla konuşan
Rüyalarda bile hep hüzün yaşıyan
Ağlatmammı lazım bunu okuyan dostlarımı
|
