
İSYAN
Güller arasında diken
Solmuş bir gül gibi ölümü beklerken
Kurulu masada içki içen
Yıllara boyun bükmüş mapusluk çeken
Geçmeyen günlerine isyan eden
Bütün acısını derdini sineye çeken
Kadere boyun bükmüş yaşamaktan ümidini kesen
Nerede hani dostlarım diyen
Yazı baharı kışa dönen
Bu kötü günlerine isyan eden
Oturmuş nemli bir köşede esrar çeken
Solmuş bir gül gibi ölümü beklerken
İsyanlarını bu kötü kaderine bağlayp giden
Hayatın en acı darbesini yiyen
Bir garip mahkumun isyanıyım ben
|